ADHD is vaak met leren wel makkelijk. Je hoort het 1 keer en je weet het. Dankzij de juiste medicatie kan je het op het juiste moment weer tevoorschijn halen. Midas heeft ADHD en weet nog precies wat ik vorige maand op die ene dag rond dat tijdstip heb gezegd....... Volgend jaar gaat ze naar gymnasium met de hoogste citoscore van de klas. Dat ze dan af en toe niet weet waar ze haar sokken heeft gelaten neem ik dan maar voor lief ;D ADHD is dus eigenlijk een mutantensuperkracht headbangerrrr
Discussie ADHD... Ik ben aardig impulsief en gestopt met mijn medicatie tegen ADHD(Omdat ik het troep vond, voel me beter zonder), iedereen om mij heen ervaart mij als een stuiterbal, niet iedereen kan daartegen. Maar dat iemand ADHD heeft en dien ten gevolge erg snel reageert op prikkels, wil niet zeggen dat zo iemand(zoals ik dus bijv.) zichzelf dit niet kan afleren. Ik ben het er niet mee eens dat een kind met ADHD alleen impulsief kan handelen, zeker heb ik vaak impulsief gehandeld, maar naar mate men ouder wordt, wordt dat minder en krijg je jezelf beter onder controle. Natuurlijk leren wij ook van fouten. Hoe vaak kom je iemand tegen die de 20 ruim gepasseerd is en nog steeds duidelijk merkbaar ADHD heeft? De stempel wordt op veel te veel mensen geplakt en ik kan zeker wel informatie uit mijn geheugen putten. Net als bij autisme zijn er verschillende manieren waarop ADHD tot uiting komt. In jou verhaaltje lijkt het een beetje alsof alle ADHD'ers over een kam worden geschoren. Ik heb zelf een hekel aan het stempel ADHD, en ben zelf van mening dat je het nooit als excuus voor dingen moet gebruiken. Iedereen heeft immers wel wat, en om dat nou allemaal in het rond te gaan zitten roepen...Nog een vraagje; er staat een aantal keren 'impulsieveling' in je antwoord, bedoel je daar hetzelfde als iemand met ADHD mee? Of heb je het over twee verschillende dingen?
Reiscussie ADHD... ...en dan mag er hier verder gediscussieerd worden over ADHD/autisme, whatever... thumbsup1
Reiscussie ADHD... Wat Theun doet is ook alleen maar zijn persoonlijke grief op tafel gooien, dat is geen discussie wb
Reiscussie ADHD... Iedereen gooide zijn 'ADHD-ervaringen/'kennis'/wetenswaardigheden' daar op tafel, jij ook. Alleen al dat je een uitspraak doet met dat je 'waarschijnlijk' ADHD zou hebben, is in mijn ogen net zo goed een loos persoonlijk grief. En dan vooral het woordje waarschijnlijk... zolang je het niet zeker weet moet je ook niet praten alsof je het wel hebt en dus uit ervaring hier kennis over hebt en je bepaalde dingen van een 'ADHD'-er wel voorstellen kan. Zo klopt het inderdaad dat ouders, huisartsen e.d. al heel gauw, uit gemak, stempels op kinderen plakken met ADHD, maar dat mensen dit op zichzelf ook doen is ook een veel voorkomend verschijnsel.. I wonder why.... :-X -edit- Ook Mirjam haar bericht even hier neer geplakt.
Re:Lampropelma violaceopes Ja dat ik waarschijnlijk ADHD heb, is niet een eigen bevindsel, maar een conclusie die ik samen met een psycholoog heb getrokken uit het vooronderzoek. Een diagnostisch onderzoek volgt nog. Daarbij heb ik in mijn opleiding tot psychomotorisch therapeut veel met ADHD-ers te maken gehad, heb ik een aantal vrienden met ADHD en heb ik veel over ADHD en de ontwikkeling van kinderen gelezen, omdat mijn zoontje ook tekenen van ADHD leek te vertonen waardoor ik me ben gaan inlezen. Dus ik vindt dat ik behoorlijk recht van spreken heb wat betreft dit onderwerp. Ik neem overigens het woordje loos niet in de mond. Ik nam mijn eigen situatie als voorbeeld, maar uiteindelijk had het betrekking op de acties van Tom Cabuy en niet op mijzelf. Teun begint over zichzelf en wat hij allemaal vervelend vind. Om even te antwoorden op je vraag Teun: Met impulsieveling bedoel ik niet ADHD-er. ADHD-ers kunnen als trek hebben dat zij impulsief zijn en dan nog in verschillende mate. De een heeft bijvoorbeeld sterker onrustige of ongeconcentreerde trekken, maar neemt toch weloverwogen besluiten. De ander is niet zo onrustig, maar neemt meteen het besluit wat automatisch bij hem opkomt. Ik had het over de laatste categorie, dus waarbij impulsiviteit een belangrijke factor is in het gedrag. Die impulsiviteit voorkomt leren van je fouten. En dan in situaties waar impulsiviteit aan de orde is. Bijvoorbeeld als iemand in de kroeg tegen je opbotst en bier over je heen klotst, reageer je meestal vrij direct. Als het gaat om de keuze voor een opleiding, is een impulsieve keuze minder voor de hand liggend. Een impulsieveling kan makkelijk schelden als iemand bier over hem heen klotst en daardoor ruzie krijgen en het de volgende keer TOCH weer doen, omdat hij zich niet eerst bedenkt wat de gevolgen van zijn gedrag waren, zoals iemand die meer secundair reageert dit wel kan. Dus voel je niet aangevallen, want ik val niemand aan. Anders ben je net als een Marokkaan die je uitscheldt voor racist als je zijn kant op kijkt.
Re:Lampropelma violaceopes Dit geld alleen voor ADHD-ers met een hoge intelligentie. Want anders dan gaat het gewoon het ene oor in het andere weer uit. Het probleem van ADHD-ers met een hoge intelligentie is dat je op toetsen inderdaad heel hoog scoort, maar vervolgens geen hoge cijfers haalt, omdat school je niet kan boeien, want het gaat op het tempo van de gemiddelde leerling. Een mooie uitspraak over ADHD en kinderen vind ik deze: "Wanneer een ADHD-er 1 keer iets goed doet, wordt hem dit zijn leven lang nagedragen". Pas daar dus mee op, dat je je kind niet overschat, want JIJ mag het dan misschien een mutantensuperkracht vinden, de school waar ze heen gaat en de rest van de samenleving is er niet op ingericht, wat gaat leiden tot een gevoel van onderprestatie. Dus stel je verwachtingen niet te hoog, want ik heb ook altijd moeten aanhoren van leraren, dat het toch zo zonde was dat ik niet eens ECHT mijn best ging doen, want DAN zou het allemaal FANTASTISCH worden. Maar ik kon nou eenmaal niet beter, maar ik ben zelf de enige die dat snapt blijkbaar. Toch een stukje persoonlijk gemekker misschien, maar zie het maar als waarschuwing want ik haal ook altijd de hoogste scores op testen, maar dat zegt niks.
Daar is een hele goede kinderpsygoloog het niet met je eens. ^-^ Kinderen met ADHD zouden juist in droge stof heel goed moeten zijn omdat ze alle informatie echt binnen krijgen. Als een kind in zijn schrift zit te tekenen tijdens de uitleg kan hij later aan de hand van dat tekeningetje alles weer terughalen van wat de meester heeft gezegd. Hij heeft dit laten zien in de groep van kinderen waar Midas haar training kreeg en ze wisten het allemaal beter als ze tekenden tijdens de uitleg. Ondanks de verschillen in iq kan ieder kind met ADHD goede resultaten halen. Deze man heeft Midas 2 jaar getoetst dus het "stempeltje" kwam niet uit de lucht vallen. Ik ben het wel eens met de stelling dat niet iedere ADHDer aan de pillen moet. Dat heeft erg te maken met de mate waarin het aanwezig is. Midas had door haar woedeuitbarstingen en tikken geen contact met de groep. Ze is 8 jaar lang gepest op school. Dankzij de juist afgestelde medicatie( dit duurde trouwens ook een half jaar onder begeleiding van die arts) Krijgt ze nu pas om een uur of 6 's avonds een rebound die ze lekker uitraast door met de buurjongens te spelen. Ik zou geen andere dochter willen.ADHD of niet. Maar voor haar ben ik blij dat er wel een keus is van medicatie.
PS. ze werd op school trouwens erg goed door de leraren begeleidt. Ze heeft 1 jaar overgeslagen en dit hebben ze gedaan door haar 1 jaar lang half bij haar eigen en een half bij haar volgende groep te helpen. Als ze het te druk vond in de klas mocht ze even door de school wandelen om rustig te worden. En de mentrix van het voortgezet onderwijs zei dat bijna de helft van de gymnasiers ADHD had en dat ze daar een speciaal begeleidingsprogramma voor hadden. ADHD is de toekomst.... ;D En ik overschat mijn kind niet. Als straks blijkt dat ze gymnasium toch te moeilijk vind ga ik haar niet dwingen om ongelukkig op haar teentjes te blijven lopen. Wat voor moeder zou ik dan zijn......
@ Harm, je had verder geen uitleg gegeven waar jij je eigen ondervindingen wat betreft jezelf vandaan haalde. Maaaarr.... ik vind alsnog dat je alles nogal door een theoretisch brilletje bekijkt. Helaas is dit juist waardoor sommige begeleiding, methodieken, enz. achterblijven op de 'moderne' ontwikkelingen binnen het begeleiden van mensen/kinderen met bepaalde aandoeningen, in dit geval ADHD. Verder vind ik dat je jouw ideeën hierover omtrent Mirjam en haar dochter een beetje 'bepalend' neer plakt hier. Ik denk dat je nooit op die manier uitspraken of veronderstellingen kunt doen, aangezien de ernst bij ADHD zo verschillend kan zijn in niveaus, zo verschillend kan zijn per kind/persoon, dat dit voor ieder compleet anders kan zijn. Kortom, ik vind dat je teveel uitspraken doet die misschien helemaal niet zo hoeven te zijn als jij denkt. @Mirjam, ik vind het echt top als men eerst zoveel begeleid en zoveel 'toetst' alvorens er een diagnose aan vast te timmeren. Ik vind dat dit veel en veel te vaak gebeurd. Evenals het verstrekken van medicatie bij dit soort dingen. (Niet alleen bij ADHD oid trouwens, bij depressies e.d. net zo goed) Mijn broertje heeft ADD en voordat deze uitslag er was en het onderzoek pas beginnen zou ging hij, zoals iedereen in vele gevallen in het begin doet, naar de huisarts. Deze man, nog niet ongelooflijk lang klaar met zijn opleiding tot huisarts, gaf mijn broertje een papier met 9 vragen erop waarna hij deze even vlug doornam toen mijn broertje hier klaar mee was. Vervolgens pakt hij een bloeddrukmeter en andere dingen om het een en ander te peilen en zegt mijn broertje zijn mouw op te stropen. Mijn broertje, stom verbaasd, vraagt waarom hij dit wil doen en meneer antwoord luchtig dat hij wel even de bloeddruk e.d. meten zal om de juiste dosering en de juiste medicijnen te kunnen voorschrijven. Werkelijk waar te belachelijk voor woorden om na 9 vragen en 1 huisartsbezoek iemand vol te willen proppen met medicatie. Uiteraard zijn mijn broertje en moeder hier niet mee akkoord gegaan en zijn vervolgens doorgegaan naar een psychiater die er een echt onderzoek mee gedaan heeft. Uiteindelijk heeft mijn broertje wel medicatie gekregen, maar in ieder geval na een fatsoenlijk proces tevoren. Ik kan mij er dood aan ergeren hoe makkelijk ouders, maar zelfs artsen met deze dingen omgaan. Pilletje erin en opgelost... zonder hier verder weer naar om te kijken. frusty
Mooi om te zien hoe je erin staat! Ik heb helaas niet zulk goed onderwijs gehad, maar ja het is ook pas van de laatste jaren dat ADHD ook als kracht wordt gezien en niet alleen als "handicap" zoals met er vroeger tegenaan keek.
Mijn zoon Yente heeft ADD met een kleine h DRAMA!!!!!!!!!!! Inderdaad school toets super gedaan want dat was heel interessant om te doen natuurlijk mavo/havo advies. Nu een jaar op school na 3 weken was het al een grote ellende huiswerk niet maken niks noteren of vergeten te noteren in zijn agenda we moeten elke dag controleren of zijn huiswerk gemaakt is. De dagelijkse dingen die hij elke dag moet doen vergeet hij doet hij niet enz enz. Maar er zijn natuurlijk dingen die hij wel goed doet maar dat zijn alleen de dingen die hij leuk/interessant vind, dat vergeet hij niet. Ook zijn er heel veel dingen die impulsief gedaan worden of die dan moeten gebeuren in zijn ogen of die hij wil hebben. Zo heeft hij een mengpaneel en cd spelers van zijn oom gekregen want hij wilde gaan mixen hij heeft het spul op zijn kamer staan en heeft er denk ik 2 uurtjes aan besteed en staat nu al maanden onder het stof. Zo kan ik nog wel een A4tje volschrijven met voorbeelden. Hij krijgt ritalin met ritalin is het een drama zonder ritalin een RAMP. Elke 3 maanden moeten we naar het ADHD centrum voor controle. En wordt hij gecontroleerd en hebben we een gesprek over hoe het gaat en of zijn medicijn gebruik omhoog of omlaag kan. Ik kan dus niet zeggen dat het voor hem met leren een uitkomst is eerder een heel groot nadeel geen concentratie vermogen en slaat niks op (alleen wat hij belangrijk vind). We zijn er nu al in totaal 8 jaar mee bezig en hebben alles al meegemaakt wat met ADD/ADHD te maken heeft. En het einde is nog lang niet in zicht. Ik kan dus niet echt zeggen dat ADHD de toekomst heeft. Dan komt er nog eens bij dat mensen die ritalin gebruiken extra verslavings gevoelig zijn.
Hoe oud is je zoon? Het dingen vergeten en niet doen komt mij zooooo bekend voor. Heb momenten gehad dat ik mijn broertje soms wel wurgen kon, maar uiteindelijk leer je ermee omgaan en weet je het van 'm. Het kan grote ergernissen veroorzaken, maar tegelijkertijd lachen we ook maar regelmatig om bepaalde dingen die weer zo voorspelbaar waren en om het allemaal wat beter te verkauwen haha. Mijn broertje word bijna 18 en moet zeggen dat het allemaal wat beter is geworden in de loop der jaren. Hij word ouder en weet er wat beter mee om te gaan. Zijn medicijnen slikt hij nu veel minder en heeft dat ook wel zelf onder controle. Vroeger had ie ze vooral nodig om goed bij de les te blijven en geconcentreerd te blijven. Ook zijn vergeetachtigheid was veel minder als hij de medicijnen gebruikte. Tegenwoordig stoor ik me er niet zo meer aan als ik vroeger nog wel eens deed. Ik en andere mensen in onze omgeving weten dat we bijv. geen boodschap voor mijn moeder moeten achterlaten als we naar huis bellen en zij zelf niet thuis is, want dat vergeet ie geheid Overigens functioneert mijn broertje beter als hij zelf op zijn bek gaat en zichzelf moet redden dan wanneer er teveel achter zijn kont aangezeten word. Waar mijn moeder nog wel eens een handje van heeft :R (het uit bed roepen, achterna rennen voordat ie naar school moet of ie al z'n spullen wel heeft, of ie dit wel heeft, of ie dat wel heeft gedaan, of hij hier wel om gedacht heeft enzovoort enzovoort enzovoort) Één van mijn grootste ergernissen toen ik nog thuis woonde, die overdreven drukte en drama 's morgens vroeg tussen mijn moeder en broertje wb Helaas is het zo dat veel mensen niet weten hoe ze ermee om moeten gaan en wij hebben hierdoor dan ook wel de nodige problemen met leraren/leraressen van hem gehad op school, muziekschool of andere instanties e.d. Het vergeten van dingen en het niet 'bij de les' zijn word al gauw gezien als laksheid, luiheid, gemakzucht e.d. Onbekend maakt onbemind. Want het is namelijk wel zo, dat mijn broertje een keiharde werker kan zijn en dus bijv. tijdens zijn vakantiewerk in de horeca de afgelopen jaren zich de lieveling van de baas gemaakt heeft. Dan is er niks van zijn 'gebreken' te zien of te merken en heeft hij alles netjes voor elkaar. Het is soms moeilijk te begrijpen hoe dingen als ADD en ADHD (en natuurlijk ook autisme) in elkaar steken.
Het klopt wel dat mensen met ADHD verslavingsgevoeliger zijn. Maar dit had voorkomen kunnen worden door ze al tijdig de juiste medicatie te geven. Als jij met onrust in je kop drugs gebruikt en het jij krijgt opeens overzicht in je hoofd dan denk je Waar was je mijn hele leven. Dankzij Ritalin of andere medicatie hebben ze juist minder kans op een verslaving op latere leeftijd. Het i8s jammer dat jullie al zo lang bezig zijn met het uitdokteren van de medicatie. Bij Midas heeft het maar een half jaar geduurd voordat we de juiste dosis wisten. Ze heeft ook zelf een cursus gehad met andere kinderen om weerbaarder te worden en om te leren hoe ze zelf met hun ADHD om moesten gaan. Ook de ouders kregen een cursus over ADHD en hoe zij hun kind het beste konden helpen en ook wanneer je ze maar gewoon even moest laten stuiteren. Midas werd in Rotterdam begeleid door Claudio Kasmi en die man is al 25 jaar bezig met onderzoek op het gebied van ADHD. Misschien kan je hem opzoeken op internet.
Tessa, het is inderdaad jammer dat de meeste huisartsen denken dat ze ook kinderpsycholoog zijn. :-\ Ik ben met Midas hulp gaan zoeken omdat ik zag dat ze met zichzelf in de knoop raakte. Via de schoolmaatschappelijk werkster ben ik toen doorverwezen naar jeugdzorg waar ze echt 2 jaar lang door de molen is gegaan. Ze vond zelf de onderzoeken best leuk en had iedere keer dezelfde psychologe. Alles is onderzocht, van thuissituatie tot school tot Iq test. En niet 1 keer maar alles dubbel. Wat ik heb geleerd is dat je het gedrag niet persoonlijk op moet vatten. Ze kunnen soms niet anders als druk zijn en chaotisch. En volgens Midas haar arts is dat ook af en toe gewoon even nodig net als dat wij af en toe eens flink willen gillen.... Bigggrin Zo is ze nu eenmaal...
@ Tessa, mijn zoon is 13 en inderdaad we laten hem soms geweldig aan kloten en merkt hij zelf hoe hij dingen aanpakt en doet niet echt werkt en als we niet achter zijn kont aanzitten stuiteren zijn cijfers omlaag. Nu zijn wij zelf best wel relax, moet ook wel met 5 jongens maar we kunnen hem soms wel *&%#$@*! als je begrijpt wat ik bedoel. Maar zonder zeuren wil hij altijd alles doen wat je vraagt. thumbsup1 thumbsup1 @ Mirjam, ik denk dat je wat betreft de medicijnen het verkeerd heb begrepen of ik ben niet helemaal duidelijk geweest. Hij krijgt al jaren ritalin hij is onder behandeling geweest bij dr Oudheusden in Amstelveen, man had een eigen praktijk. Hij heeft onderzoek bij hem gedaan ivm visolie en dergelijke vraag me niet meer wat precies. Nu is hij sinds een half jaar bij het ADHD centrum in Hoorn, daar is hij gewoon onder controle. Wat wij wel doen met Yente is heel erg consequent zijn en hij krijgt geen enkele ruimte want dan gaat het niet goed. Behalve als we het weer echt zat zijn, dan laten we hem dus even aan kloten. Betekent natuurlijk niet dat hij niks mag ofzo, maar hij moet gewoon echt weten wat hij wel en niet moet doen met de nadruk op moet.
Als hij al jaren ritalin krijgt en de symptomen blijven ..... :-\ Visolie helpt niet want dat maakt niet het stofje aan wat bij mensen met ADHD ontbreekt. gaaap3 Ik zou toch maar eens voor een second opinion gaan. Als er na al die jaren geen vooruitgang is is er iets toch niet helemaal in orde. En of dat dan de diagnose is of de medicatie?! ??? Hopelijk komt er snel duidelijkheid voor jullie zoon en voor jullie.
Met ritalin is het een stuk beter als zonder,maar het is niet zo dat er met ritalin niks meer aan de hand is en wat betreft de visolie ben ik het niet met je eens er is aangetoond dat het wel degelijk helpt. En er zijn volgens mij heel veel ADHD of ADD patiënten die met medicatie klachten houden er kan niet gezegd worden met medicatie alle klachten verholpen het wordt wel een stuk verminderd. Wij zien namelijk HEEL duidelijk verschil wanneer hij zijn pil heeft genomen of niet.